banner Download single here
Featured track

Until The Lights

single version

'Mad Mad Mad' in a commercial for Smart eBike 

X
Almost the entire song 'Mad Mad Mad' is now featured in a commercial for the supersonic electric bike from Smart. Thanx to our friends from Sizzer Amsterdam who arranged the synch.
Latest tweet
Newsletter
Follow me
 
 
 
News

Pop Psychology BLOG 21: Catharsis maakt meer kapot dan je lief is

08-Sep-2011


Nee, ik lijd heus niet aan een Anouk-fixatie. Het is echt niet zo raar hoor, dat dit het derde of vierde blog is waarin ik over haar begin. Op veel punten is Anouk Teeuwe namelijk een uniek ijkpunt in Nederland. Noem mij een andere (rock-)zangeres die zelf het gros van haar songs schrijft en daar zoveel jaren zo succesvol mee is. Iedereen in de business weet dat als Anouk op nummer 1 staat, ze ongeveer acht (8!!) keer  zoveel verkoopt als de nummer 2. Stem, attitude en looks: ik buig diep voor haar. Maar er is één ding waar ik met haar toch eens een hartig woordje over zou willen wisselen.

Anouk's persoonlijke leven was vooral de laatste jaren onontkoombaar. Je moet zo ongeveer op de maan hebben gewoond om niet te weten hoe turbulent haar liefdesleven was. Grotendeels werd dat natuurlijk opgerakeld door de media, en Anouk zal gek zijn geweest zich al die gratis publiciteit te onthouden. Maar vooral in de songteksten zelf is de zangeres-shrijfster al sinds haar debuut meer dan openhartig. Namen worden nog net niet genoemd, maar de manier waarop ze haar pijn en boosheid onder woorden brengt is wel heel erg letterlijk.

Anouk's publiek vindt het blijkbaar prachtig het gevoel te hebben woordelijk haar dagboek mee te lezen, maar ik vraag me af wat het effect van al die expliciete vertellingen is op de songschrijfster persoonlijk. Het grootste deel van haar recente platen handelt over treurige zaken; hoe vaak wil je al die kommer en kwel blijven herhalen?

“Gooi het er toch lekker uit”, zegt men vaak tegen iemand die kwaad of verdrietig is. Het idee dat het herbeleven van je ellende - in een songtekst, dagboek of therapiesessie - zuiverend zou werken, noemt men 'catharsis'. Aristoteles vond het 2000 jaar geleden al een goede remedie voor psychische problemen, maar vooral ons aller Freud paste het regelmatig toe als officiële therapietechniek. Anno 2011 spreekt deze methode mensen nog steeds intuïtief aan.

Ja, het opreutelen van je misère in een dagboek heeft voordelen: je dwingt jezelf ermee je gevoelens op een rijtje te zetten. Maar recent onderzoek heeft aangetoond dat het eindeloos navertellen van hoe slecht het allemaal was en hoe belabberd je je voelt, een averechts effect heeft. In eerste instantie levert uitschreeuwen of iets van je af schrijven inderdaad (fysieke) opluchting op: de spanning in je lijf vermindert. Maar op lange termijn, na steeds maar herhalen, blijf je juist meer en meer hangen in negatieve gevoelens. Voor mensen die al aanleg hebben voor depressie is herbeleving van treurnis vaak een laatste stap naar een full-blown stoornis. Door catharsis lekker je klotegevoel kwijt? Ammehoela.

Een zangeres die een plaat vol heeft geschreven met persoonlijke ellende en die avond aan avond live loopt te herkauwen voor een publiek, hoeft daar dus helemaal niet blij mee te zijn. Daar kan ik over meepraten. Drie jaar geleden stond ik 3x per week als voorprogramma van Voicst door het hele land, en hoewel het de leukste, beste tour is die ik ooit heb gedaan, werd ik ook elke avond weer een beetje triest. Gelukkig is mijn nieuwe plaat vooral erg vrolijk, zijn mijn teksten tegenwoordig ietsjes cryptischer.

Anouk heeft in interviews al vaker laten doorschemeren dat live optreden voor haar heel heavy is. In het licht van het bovenstaande herkauw-theorie is het dan verstandig om maar zo min mogelijk concerten te geven. En zie, de zangeres laat live inderdaad maar zeer zelden van zich horen: één keer per jaar een Gelredome-pje en dan weer thuis de kids knuffelen. Die Anouk toch, ze had dat hele 'catharsis-werkt-kut'-fenomeen natuurlijk al lang door. Ze is zeker acht keer slimmer dan we al dachten.

Foto credit: Marc De Groot

Nolen-Hoeksema, S., Wisco, B. E., & Lyubomirsky, S. (2008). Rethinking rumination. Perspectives on Psychological Science, 3, 400-424.

Reageren op de blogs kan hier.